Motovun

Droga do Motovun prowadzi przez pola i winnice. Na krótko przed wjazdem do miasta podziwiać można wspaniały widok na miejscowość i okolice. Malownicze średniowieczne miasteczko obronne, Motovun, wznosi się na samotnie stojącym stożkowatym wzgórzu, 277 m n.p.m. Już Ilirowie postanowili się tu osiedlić. Kiedy miejscowość dostała się pod panowanie Wenecji, została otoczona murami obronnymi, na których obecnie znajduje się droga spacerowa.

Stąd rozpościerają się jedyne w swoim rodzaju widoki. W pogodne dni można zobaczyć masyw Ućka. Gdy twierdzy groziło przepełnienie, ze względu na wzrastającą liczbę mieszkańców, przystąpiono do budowy przedmieścia i bramy miejskiej poza historycznym centrum po stronie południowo-zachodniej. W niej zachowały się fragmenty romańskie i gotyckie. Starsza i węższa brama wewnętrzna, na której znajduje się lew św. Marka, prowadzi do placu głównego, na którym mieści się stary kościół Sveti Stefan (św. Stefana). Powstał on w 1600 r. według projektu sławnego weneckiego architekta Andrea Palladio.

Wydaje się, że czas w miasteczku zatrzymał się, podobnie jak na zegarze romańskiej dzwonnicy, należącej do kościoła św. Stefana. Zegar zatrzymał się o 13.24, i jest to pora, o której goście hotelu Kaśtel w cieniu drzew rozkoszują się deserem. Mijając renesansową studnię dociera się do znajdującego się na murach obronnych chodnika ze strzelnicami. Stąd roztaczają się wspaniałe widoki na rzekę Mirna i okolicę.

Po drugiej stronie doliny Mirna znajdują się jeszcze resztki motovunskiego lasu, z którego pozyskiwano w przeszłości drewno dla Wenecji. Ścięte pnie drzew spławiane były rzeką Mirną do wybrzeża.

Las ten różni się od innych kompleksów leśnych w Istrii i na obszarach krasowych. Występuje tu dąb szypułkowy, który rośnie przede wszystkim na obrzeżach Alp. Drewno to służyło do budowy statków i budynków na palach w Wenecji. Lasu pozostało jeszcze około 10 km2, z czego 2,8 km znajduje się pod ścisłą ochroną. Lasy okalające Motovun słynne są z rzadkich i cennych trufli (Tuber magnatum). Zamiast świń do ich wyszukiwania używa się specjalnie szkolonych psów.