Punkty widokowe na terenie parku

Park znajduje się przy głównej trasie tranzytowej z Zagrzebia na południe do Dalmacji, (mniej więcej w połowie drogi między Zagrzebiem i Zadarem), znacznie ułatwia odnalezienie i zwiększa atrakcyjność pobytu. Do Plitvic z regionu Kvarneru przyjechać tu można pięknymi krętymi trasami prowadzącymi przez Modrus i Vojnovac lub przez Otoćac. Po drodze zobaczyć można zniszczone wioski, ale sugeruje się lepiej do nich nie wstępować. Nieskazitelna urokliwość Plitvic została dostrzeżona już w 1979 roku kiedy to Park znalazł się w ewidencji Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. NP Plitvice jest pod względem powierzchni najobszerniejszym (294.82 km2) z grona 8 chorwackich przyrodniczych stref chronionych. Terytorium parku Plitvickich Jezior zatwierdzono parkiem narodowym w 1949 roku i jest to najstarszy park narodowy w Chorwacji. W 1979 roku Plitwice jako park został wprowadzony na Listę Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Rezerwat jest fenomenem krasowej hydrografii. Jeziora są popularne z wapiennych kaskad tufu a także stałego biodynamicznego toku ich wzrostu w specyficznych warunkach hydrologicznych. Tuf to nic innego jak porowata skała osadowa, powstająca przez wytrącenie się węglanu wapnia z wody. Skała ta buduje progi, kaskady oraz inne formy w rzekach krasowych i rzeczkach. Bieg ten jest w szczególności widoczny na kaskadach Jezior Plitwickich trwa nieustannie nawet wtedy gdy odwiedzający spacerują po parku.