Ekologia

W Chorwacji, korzystając z odpowiedniej oferty, począwszy od Savudriji a kończąc na Dubrowniku można odpoczywać na łonie natury i utrzymać naturalną równowagę organizmu poprzez sport, zdrowe odżywianie się, poświęcenie się w czasie urlopu swojemu hobby, na które zazwyczaj brakuje czasu. Należy wykorzystać maksymalnie dobrodziejstwa słońca, wody i powietrza, przebywania na łonie natury i z naturą - w ekologicznym, czystym, zdrowym i zielonym środowisku.

Chorwacja ma nie tylko dwie strefy klimatyczne, ale także roślinne. Wybrzeże i wyspy, czyli obszar tzw. roślinności twardolistnej, najpiękniej wyglądają wiosną. Rośliny szybko się wówczas rozwijają, wykorzystując zapas wilgoci zawarty w glebie i powietrzu. Latem roślinność w niektórych miejscach wygląda jak wypalona - zmienia się to dopiero jesienią. Tereny w głębi kraju to strefa środkowoeuropejskich lasów liściastych i mieszanych. Rosną tu lasy dębowo-grabowe, wyżej bukowo-jodłowe, a w najwyższych partiach gór - rośliny alpejskie i subalpejskie. Chorwacja jest krajem przemysłowo rolniczym a przemysł spożywczy, obok turystyki, jest jedną ze strategicznych gałęzi gospodarki. Żyzne tereny niziny panońskiej, szczególnie w Baranji i Wschodniej Sławonii, posiadające dostateczne zasoby wodne i umiarkowany klimat kontynentalny umożliwiają dobre zbiory zbóż pszenicy, jęczmienia, owsa oraz uprawę roślin przemysłowych, owoców i warzyw.

Obszar Dynarów, pasma górskiego o surowym klimacie i dużych opadach śniegu, porośnięty lasami iglastymi bazuje gospodarczo na zasobach górskich pastwisk, na których hoduje się krowy i owce. Ze względu na ciepły klimat śródziemnomorski, duże nasłonecznienie, małe opady atmosferyczne i kamienistą niezbyt urodzajną ziemię obszary położone nad Adriatykiem dają niewielkie zbiory. Na terenach krasowych, z wyjątkiem części Istrii, Ravnih Kotarów wokół Zadaru i doliny Neretwy, gdzie jako zabezpieczenia przed utratą drogocennej ziemi służą ogrodzenia tarasowe ułożone z kamieni, uprawiane są oliwki, winogrona, drzewa figowe, chlebek świętojański, warzywa. Zbierane są dziko rosnące rośliny i łowione ryby.

Obszar kraju porastały niegdyś lasy złożone z dębów ostrolistnych i wawrzynów szlachetnych. Obecnie zastąpiła je makia - gęste zarośla wysokich krzewów i niewielkich drzew. Wzdłuż wybrzeża i na wyspach rosną także palmy, cyprysy, kaktusy, kasztany jadalne, figi, migdały, oliwki, granaty, cytryny, pomarańcze, winna latorośl. Na niektórych wyspach wody jest jednak tak mało, że przetrwać na nich mogą tylko sucholubne zioła i niewysokie krzewy. Wyspa Hvar stała się znanym ośrodkiem uprawy lawendy - zapach jej kwiatów, które podczas suchej, słonecznej pogody wydzielają duże ilości olejków eterycznych, jest dla wielu osób jednym z najpiękniejszych wspomnień z Chorwacji.

Odkrycie Ameryki przyniosło Staremu Kontynentowi wiele nowych upraw. Tytoń pojawił się w Chorwacji w XVI wieku, ziemniaki w XVIII wieku, a słonecznik w początkach XIX wieku. Uprawa rzepaku odziedziczona została po starożytnych Rzymianach, którzy oleju z rzepaku używali do lampek oliwnych. Obok uprawy roli ważną rolę pełni hodowla bydła. W ostatnich latach znowu rozwinęła się hodowla koni, szczególnie znanego zimnokrwistego konia posawskiego oraz lipicanerów ze stadniny koni w Dakowie, pięknych wierzchowców o długiej tradycji hodowlanej w Chorwacji. Ze swej prastarej ojczyzny Chorwaci odziedziczyli stepowego konia, tarpana. Już Konstantyn Porfirogeneta wspomina, iż w X wieku Chorwaci mogli wystawić 60 000 konnych. Hodowla świń była wyjątkowo dobrze rozwinięta na terenach Sławonii i Turopolja,gdzie występowały lasy dębowe, a żołędzie stanowiły pożywienie dla świń hodowlanych.

Położone na północy miasteczko Beli słynie z dużej populacji sępów płowych, które rozsmakowały się w miejscowych jagniętach, podobnie zresztą jak turyści. Ptaki są gatunkiem chronionym i gniazdują na klifach niedaleko miasta. W Beli działa Centrum Ekologiczne Caput Insulae, założone w ramach programu ochrony sępów, otwarte również dla turystów, którzy chcą się dowiedzieć czegoś więcej tych potężnych ptakach.

Większość zwierząt żyjących w Chorwacji to gatunki typowe dla Europy, które jednak w wielu krajach wytępiono zupełnie lub są niezmiernie rzadkie. Dotyczy to przede wszystkim niedźwiedzia brunatnego i rysia, od którego wziął nazwę Park Narodowy Risnjak. W najwyższych partiach górskich przetrwały kozice, a w lasach całego kraju mieszkają sarny, jelenie, daniele i dziki. W okolicach Parku Narodowego Jezior Plitwickich pojawiają się też wilki. Liczne jaskinie i groty zamieszkuje kilkadziesiąt gatunków nietoperzy.