Panorama miasta Trogir

Zwiedzić zaczynający się w Trogirze szlak wyznaczony starymi warownymi twierdzami 7. murami obronnymi: Śtafilić, Novi i Stari kasztel, Sućurac, Kambelovac, Lukślć i Gomlica wiary chrześcijańskiej. W roku 1107 Trogir dostał się pod władzę węgierskiego króla Kolomana, zyskując duże swobody i przywilej zwalniający miasto od płacenia podatków na rzecz króla, łącznie z dawną "daniną pokoju". Kler i lud mieli prawo wybierać priora (knezia) i biskupa. Nowy król zastrzegł sobie jedynie 2/3 zysków z cła portowego ściąganego od cudzoziemców, rezygnując nawet z prawa korzystania z przymusowej gościny, gdy przyjedzie do Chorwacji. W 1123 r. Trogir zniszczyli Saraceni, ale wspólnymi silami szybko go odbudowano. Często zdarzały się konflikty mieszkańców z feudałami chorwackimi, weneckimi i osmańskimi. W roku 1420 miasto zajęta Wenecja, która wprowadziła szereg ograniczeń: zmniejszenie praw mieszczaństwa, zakaz używania języka słowiańskiego, wynaradawianie szlachty. Z drugiej strony w tym okresie powstało wiele nowych domów, pałaców, kościołów i fortyfikacji. Do 1918 r. Trogir należał do Austrii. Pomiędzy 1805 i 1814 r. w austriackich rządach nastąpiła krótka przerwa i miasto zajęła Francja. Wtedy powstały pierwsze szkoły narodowe. Podczas II wojny światowej Trogir okupowały Włochy, a potem krótko Niemcy. W 1944 r. miasto zostało wyzwolone.