Paklenica

Na najdalszym południu na uwagę zasługuje Park Narodowy Paklenica, gdzie są dobre warunki do górskich wędrówek i spacerów, a widoki na usianą niezliczonymi wyspami zatokę Kvarner wspaniałe.

Zmierzając magistralą na południowy wschód w kierunku Parku Narodowego Paklenica, nie ma zbyt wielu powodów, aby się zatrzymywać miasteczka Bakar, Kraljevica, Crikvenica, Karlobag i Jablanac mają niewiele do zaoferowania. W Senju, niegdyś bazie uskoków, na uwagę zasługuje tylko niewielki zamek, dawna siedziba piratów.

W miejscu, gdzie 145 kilometrowy łańcuch Velebitu osiąga największą wysokość, znajduje się kilka krasowych wąwozów, wcinających się głęboko w masyw. Krajobraz w tej części kraju jest dziki nad głowami przelatują orły i myszołowy, a okolicę zamieszkują niedźwiedzie brunatne. Ten szczególny zakątek Chorwacji jest od 1949 r. chroniony jako Park Narodowy Paklenica. Budowanie hoteli i organizowanie polowań na jego terenie zostało zabronione, a wszyscy goście muszą zapłacić za wstęp.

Najlepsza baza do zwiedzania parku to Starigrad bardziej zespół pensjonatów, restauracji z grillem i kempingów rozrzuconych na wybrzeżu aniżeli prawdziwe miasto. Warto poprosić pokój z widokiem na Velebit z niezapomnianymi, wielobarwnymi zachodami słońca.

Najwyższy szczyt Velebitu, Vaganski vrh (1757 m n.p.m.), po raz pierwszy został zdobyty w 1940 r. przez chorwackich alpinistów. Dzisiaj miłośnicy gór z całej Europy przyjeżdżają tu, by zmagać się ze szczytami i grzbietami masywu, wykorzystując różne warianty tras od łatwych do skrajnie trudnych.

Podejście najkrótszym szlakiem ze schroniska na końcu Velikiej Paklenicy na Vaganski vrh zajmuje ok. 4 godz. Fantastyczne widoki ze szczytu wynagradzają trudy wędrówki. Wybierając się w rejon Velebitu, trzeba być przygotowanym na zmianę pogody nawet w słoneczny letni dzień może się nagle rozpętać gwałtowna burza.